Hayatı ayıklayıp düzene sokmak hayatında daha büyük bir karmaşaya yer açmakmış. Şimdi anlıyorum.
Peki bu durum her zaman kötü mü? Değil. Ama her zaman yorucu.
Bir adım yukarıya çıkmak için olduğun basamağın ötesine layık olduğunu kanıtlaman gerek-defalarca yaşadık bunu. Sahip olduklarını düzene sokunca var olan bütün sorunlar daha ufak görünüyor bir süre… herşey biraz daha aşılabilir ve kolay.
Sonra evren arama motoru, ‘şunu mu demek istediniz‘ kıvamında; ‘daha kallavi dert mi istemiştiniz?‘ diyor.
-Ustam çek bi duble!
Herşeyi yuttum seni de yutarım gel bakalım, dersen-uzaktan göründüğü kadar tatlı gelmiyor diyeyim. Devamını sen anlarsın.
Bazen de tatlı, inkar etmiyorum. Aman Ya Rabbi büyümek böyle güzel miymiş, dediğim, her şeyine değermiş, dediğim de çok oldu.
Belki de bunlar sadece büyüme sancıları ve bir kambiyum daha artınca hepsi geçecek-öteki kambiyuma dek.
Sade Panda 
Büyüme sancılarından sonra nurtopu gibi bir neşe huzur bebeği doğuruluyorsa tadından yenmiyor…
BeğenBeğen
Öyle. Ben de onu bekliyorum, ne olursa olsun bir sonuç. Ama doğum dışarıdakilere çok kısa gelse de bebek için bir ömür gibi, bitmiyor.
Yorum için teşekkür ederim 🙂
BeğenLiked by 1 kişi