Hayatımın ortasına kocaman bir noktalı virgül yerleştirilmiş gibi hissediyorum;
nokta değil noktalı virgül.
Bir son değil ama esaslı bir duraksama. Ayrıca elime koz geçiyor, cümlenin devamını istediğim tarafa yönlendirebilir hale geliyorum bi anda. Virgüllerin bile çok görüldüğü, durmaksızın hatta neredeysenefesalmaksızın konuştuğumuz cümlelere esaslı bir durak hakkı doğuyor; zorunlu ve toplu bir şekilde.
Haliyle geri dönüp bir bakıyorum hayatıma. Gerçi siz zaten bilmezsiniz hayatımın neresindeyim, nasıl gidiyorum. Kuantumsal bir deyişle ne konumumu ne de hızımı bilirdiniz zaten- farkeden çok da bişey yok.
Ama sanırım iyi gelecek 🙂
Ve bir taş atacağım bu durgun suya,
Baya uzun bir zaman olmuş yazmayalı,
Yada yazdıklarını
Paylaşmayalı,
Çok uzun soluklu,
Bir virgül koymuşsunuz noktalı.
Hoş geldiniz,
Dileyelim bundan sonra virgüllerle devam edersiniz
Noktasız,
Çok daha kısa aralıklı…
BeğenLiked by 1 kişi
Bu güzel yorumu bu kadar uzun süre cevapsız bıraktığım için beni affedin. Zamanın salıncağında gidip geliyor hevesimiz. İnşallah daha ufak sallanacak, daha çok yazacağım artık. Teşekkür ederim 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Hoş geldiniz…
BeğenBeğen