Sade Panda

Oldum olası Bursa’yı, Koza Han’ın etrafını çok severim. Bir kaç yıl önce geldiğimizde, yine deli sıcak bir günde, tahinli pide satın almak için bir fırını ararken karşıma seyyar bir bici bici’ci çıkmıştı.

Tartışmayacağımız şeyler var bu dünyada. Bici bici güzel bir tatlı ve sıcak bir günde onun kadar iyi serinleten nadir şey var.

Yine böyle sıcak bir gün, Koza Han’da turist olarak oturmuşken, aklıma düştü. Dedim şu bici biciyi bir bulayım. Tam olarak bilmiyorum neredeyim, seyyar satıcı nereye tezgah açar? Ama çıktım yola.

1- İçine doğunca harekete geç.

Aklımda sadece dar, üstü kapalı bir sokakta karşılaştığım bilgisi var. Ve fırına giderken bulduğum. Biraz gezdim ama sokağın bir benzerini bulamadım. Öyleyse yine fırına gider gibi yapayım diyerek fırına doğru yol aldım. O fırın bu fırın mıdır, ondan bile emin değilim üstelik.

Fırını buldum, sokaklar da aklımdakine benzemeye başladı, yaşasın!

2- Elinden geleni, keyifle yap.

Ama ortalıkta seyyar satıcı yok. Yürüyorum üstü kapalı dar sokaklarda(meğer pazar kuruluymuş). Yavaş yavaş pes ederek geri dönmeye başladım. Ancak yine de sağa sola bakıyor, arıyorum.

‘Ben elimden geleni yaptım, yola çıktım, satan abi vefat bile etmiş olabilir, bugün tezgahı açmamış olabilir ama denedim hiç olmazsa’ diye düşünerek ilerliyorum. Bir seyyar satıcı gördüm ama pilavcı gibi daha çok. Yavaşça yaklaşıp tezgahın içine baktım. Bici bici!

3- Teslim ol ve tadını çıkar

Bugün yazmayı düşündüğüm konu başka idi ama öyle güzel bir örnekti ki yaşadığım, paylaşmak istedim. Beni çok mutlu etti, umarım siz de bu yazıdan sonra daha iyi hissediyorsunuzdur.

Haftaya görüşmek üzere,

Sevgiler!